Geceleri uyanıp, elleri semaya kaldırarak her şeyin sahibine iltica etmekten, gözyaşları içinde, “Ya Râb! Âlem bizi hep iğfal etti, kandırdı… Biz de geldik senin kapının tokmağına dokunuyoruz. Senden gayri kimsemiz yok! Lütfedersen, kapını bize açarsan derdimizi sana şerh etmek istiyoruz!” demekten başka bir çare gözükmüyor… Keşke bunu ciğerimiz yana yana, samimiyetle yapabilsek… “İhtimal, o vakit, ceyhûn ettiğimiz gözyaşları bir Nevbaharın neşv ü nemâ bulmasına, her güzelliğin yemyeşil zümrüt hâlinde arz-ı dîdâr etmesine vesile olacaktır…” BEKİR SALİM